Thera Wolf stopt na 13 jaar met Raadswerk
Donderdag 19 februari jl. heeft raadslid en oud wethouder Thera Wolf aangekondigd op 26 maart te stoppen als raadslid in de gemeenteraad van Bloemendaal. Zij zal worden opgevolgd door Henk Schell. Zij motiveerde haar stap als volgt:
Mevrouw de voorzitter,
Mijn vader kwam in mijn jeugd aan het einde van een fuif, zoals dat toen heette, de kamer thuis binnen en sprak dan de door mij gehate woorden: “Er is een tijd van komen en een tijd van gaan en de tijd van gaan is nu gekomen.”
En dat geldt hier en nu voor mij ook. Ik zal met ingang van 26 maart geen lid meer zijn van de gemeenteraad van Bloemendaal. Henk Schell, voormalig raadslid en momenteel duo-commissielid van de cie Grondgebied, zal de zetel van de PvdA innemen.
Ik zal kort aangeven waarom ik tot deze stap gekomen ben.
Het openbaar bestuur is wat mij betreft te vergelijken met een toneelstuk waarin iedereen zijn of haar rol speelt. Voor mij maakt de inhoud van de toneelrol niet uit. Dat kan lid van het college zijn of raadslid. In beide rollen heb ik me dan ook zeer geamuseerd de afgelopen 13 jaar.
Maar bepalend voor de kwaliteit van dat spel is dat iedereen zijn rol goed vasthoudt, dat op een integere wijze doet en respectvol met de andere spelers omgaat. En bij mij begonnen steeds meer twijfels te komen op deze punten.
Burgers hebben recht op een integer bestuur, op een bestuur dat zich de benen uit het lijf loopt om kwalitatief goede besluiten te nemen. Ik heb me regelmatig laten gebruiken als kop van Jut om een dergelijke besluitvorming dichterbij te krijgen. Dat een deel van de raad c.q. college naar mijn persoonlijke mening dan minder respectvol met de oppositie omgaat moet dan maar zo.
Maar mijn twijfels liggen bij mijzelf. Ik kan het niet goed meer opbrengen om iedereen in raad en college respectvol te bejegenen. Ik vind de debatten in de raad voor mijzelf onvoldoende uitdagend. Je zou kunnen zeggen dat wat mij betreft de maat vol is.
De eerste twijfel kwam bij mij na de verkiezingen. Dat het Nederlandse kiesstelsel zo werkt dat je met minder stemmen meer zetels kan halen vind ik een gotspe. Mijn VWO-leerlingen hebben net een schoolexamen over de parlementaire democratie gemaakt. Daarin hebben we het over evenredige vertegenwoordiging en districtenstelsel en de voordelen van evenredige vertegenwoordiging. Iedere stem telt even zwaar meer. Nou, mooi niet dus. De debatten in de raad en het gedraai van deze en gene het afgelopen half jaar waren ook niet bevorderlijk voor mijn plezier. Waarom is het zo moeilijk om in de politiek als volwassen mensen met elkaar om te gaan?
En tenslotte de laatste reden.
Ik heb mezelf omgeschoold de afgelopen 5 jaar tot docent. Eerst, als politicoloog, tot docent Maatschappijleer en later, na een studie Sociale Geografie, tot docent Aardrijkskunde. Dat (3 nieuwe mastertitels halen in 3 jaar, na de 2 die ik al had en wellicht dat het daarom wat vlotter ging) kan allemaal samengaan met het raadslidmaatschap. Maar het werken als docent in de bovenbouw van het voortgezet onderwijs is zo veelomvattend en zwaar dat het combineren erg moeilijk wordt. En dan is zonder veel plezier in het raadswerk de keuze wel gemaakt.
Dus ik stap eruit, met pijn in mijn hart. Maar ik ga nu de boeken lezen die ik wel steeds ben blijven kopen om ze ooit als ik tijd had te gaan lezen. En ik ga een nog betere docent Aardrijkskunde en Maatschappijleer worden die ieder jaar bijdraagt aan een hoog aantal geslaagden van VWO, HAVO en VMBO.
Ik wil u, maar vooral Leonard Heukels, danken voor de samenwerking de afgelopen 13 jaar. Dat ik een zwak heb voor mijn eigen fractiegenoten deze periode, Rens van Schie, Frits Roemers – ons recent veel te vroeg ontvallen – Harrie Michels, Henk Schell, Harold Koster en Aty de Groot, moge voor zich spreken.
Dank u