“Plan 1828” roept emoties op
Aan de Westelijke Randweg, ingeklemd tussen de zoutopslag van de provincie en enkele tuinen op Haarlems gebied, met op enige afstand het Kennemerpark in Overveen, ligt een braakliggend terrein. Ooit was dit in eigendom van de provincie Noord-Holland, maar is onlangs door ontwikkelaar Wibout aangekocht om daar een complex appartementen te ontwikkelen voor jongeren/starters in de leeftijd van 18 tot 28 jaar. Vandaar de wat opmerkelijke naam, zoals die inmiddels ingeburgerd is geraakt. Het gaat om 105 huur-appartementen, 2/3 in de categorie sociale huur en 1/3 midden huur.
Tijdens een speciaal hiervoor gehouden bijeenkomst liepen de gemoederen hoog op. Inwoners van het Kennemerpark hadden naast hun ruimtelijke bezwaren ook de nodige bedenkingen tegen de doelgroep jongeren. Men is bang voor allerlei overlast, versterkt bovendien door de weinig aantrekkelijke omgeving. Vanuit de eigenaren van de tuinen werd vooral gewezen op de massaliteit van het complex, en op die manier een aantasting van het groene gebied. Op de bijeenkomst roerden zich ook de aanwezige jongeren, die protesteerden tegen de negatieve beeldvorming en wezen op de vooral voor hen desastreuze krapte aan betaalbare woonruimte.
Politiek gezien heerste er op dat moment verdeeldheid in de gemeenteraad, met een grote kans dat er helemaal niets van de grond zou komen. De PvdA fractie stond vanaf het begin in beginsel positief ten opzichte van het plan, maar had ook oog voor de bezwaren, met name die van de tuineigenaren. Met de bezwaren, speciaal gericht op overlast van de doelgroep, hadden (en hebben) wij hoegenaamd niets.
In de weken voorafgaand aan de raadsvergadering is er meerdere malen contact geweest met de tuineigenaren. Uiteindelijk toonden deze zich ingenomen met een compromis voorstel, waarvoor Harold Koster zich in de commissie Grondgebied had ingespannen. Dit voorstel hield in dat er met het plan een fase terug wordt geschakeld tot een gedegen onderzoek – volgens specifieke criteria – om na te gaan aan welke eisen het plan voor een appartementencomplex moet voldoen.
Om in de raad een meerderheid te krijgen voor een amendement moest er het nodige worden onderhandeld tussen de fracties. Die liepen door tot enkele uren voordat de vergadering werd geopend.
Zoals dat gaat bij onderhandelingen is het eindresultaat altijd een compromis. De fracties van VVD en GroenLinks wilden uiteindelijk dat de doelgroep jongeren niet meer in het amendement zou worden opgenomen; zij zien meer in een gemengd wooncomplex.
Hoe dan ook, wat ons betreft ruim baan voor betaalbare woningbouw. Het realiseren daarvan aan de Westelijke Randweg heeft nog een lange weg te gaan, maar het begin is er.
Henk Schell
